Hayret,evet genelde bir hayret makamıyla okudum o'nu.Ve yer yer dilsizliğimin tercümanı oldu. Hiç kimse zarifoğlu kadar yaklaşamamıştı bana onun kadar tanıdık gelmemişti ve onun kadar uzakta olamadılar, onun kadar hayrete düşüremedikleri gibi...

İhsan Recai Gülcan

bugün babamı kaybedeli 10 yıl oldu: 06.06.1996. yarın cahit zarifoğlu'nun...
takvime baktım bir sürü ıvır zıvır şey, takvimler zarifoğlunu bilmiyorlar. takvimler çok şey kaybediyorlar. 'zengin hayaller peşinde' koşarken ben 'bir değirmen' olan bu dünyada "yaşamak" denilen gerçeği farkettim zarifoğlu sayesinde.

"eğilirken diklenmeyi bilmelisin"

diyordu üstat... ben diklenmeye çalışırken dünyaya:

"zirvesine göz koyduğum dağlara bak
koşup takıldığım çitlere bak"

cümlesi ile durup, düşündüm. düşünmediğimi düşünmeye başladım. meyve toplamaktan çok insanları izlediğimi ve çok konuştuğumu farkettim. susmaya karar verdim ve Rabbime zarifce yalvardım:

"Allahım yol boyunca bırakma elimi düşerim sonra..."

fatma ihvan

sevgili dost cahit zarifoğlu ile asım gültekinin organize ettiği kızlarağası medresesinde tanıştım..fevzi paşa caddesine asılan el kadar bir ilan götürdü bizleri oraya..-müt -hiş imgeler bulurum her okuduğumda şiirlerini.kısacık bir ömre çokça azık bırakıp kalmıştır burada yanıbaşımızda..halk aşksızsa sokaklar banka dükkanları ile doludur dostlar hayret makamında bir şairdir..çıtayı yüksek tutan tüm dostlara önerimdir onu okuduktan sonra şiir anlayışınız değişecek..evden çıkmayı sevmeyen kadınlara ve çocuklarını mermerle sıvayan kadınlara da önerilir saygılar..

mustafa yakışır