bugün babamı kaybedeli 10 yıl oldu: 06.06.1996. yarın cahit zarifoğlu'nun...
takvime baktım bir sürü ıvır zıvır şey, takvimler zarifoğlunu bilmiyorlar. takvimler çok şey kaybediyorlar. 'zengin hayaller peşinde' koşarken ben 'bir değirmen' olan bu dünyada "yaşamak" denilen gerçeği farkettim zarifoğlu sayesinde.

"eğilirken diklenmeyi bilmelisin"

diyordu üstat... ben diklenmeye çalışırken dünyaya:

"zirvesine göz koyduğum dağlara bak
koşup takıldığım çitlere bak"

cümlesi ile durup, düşündüm. düşünmediğimi düşünmeye başladım. meyve toplamaktan çok insanları izlediğimi ve çok konuştuğumu farkettim. susmaya karar verdim ve Rabbime zarifce yalvardım:

"Allahım yol boyunca bırakma elimi düşerim sonra..."

fatma ihvan