Cahit Zarifoğlu'nun
aziz anısına...
Her kadına bir yalan üfürmüş geceler
Zarifce...
Bir yılan üfürmüş
Kapatmış gözlerini
Sidarta'yı düşünmüş...
Saatler bir kalem gibi kırıldılar
Bir martı
Bir hüzünlü yabancı
Vuruldular.
Karanlık dün gibi paramparça
Sustular...
Tüm duldalar silindi
Gözlerin geldi
Küçücükken büyüyen.
Sözlerine kıydılar.
Bir sütun mermer kenetlendi boğazıma
Akşamın içileninden.
Sordular
Vurdular.
24.02.2004
mustafa cemil efe
