Konya'da, evimden çok uzaktaydım. Duvarlarında kitap rafları olan bir kafedeydim. Zamanım çok az ve ben çayımı içip kalkmayı planlıyorum. Hemen önümdeki masada, kapağında Zarifoğlu'nun insanı etkisi altına alan simasının olduğu bir kitabı. İçinde bir şiir. Diyor ki: "içim, ey içim!"

cevahir paslı